تن...

از تن فاصله گرفتن سخت است. اما 

این روزها سپری شدن می خواهد!

سعی ام بر آن است که به کودکی هایم برگردم. آن زمان که همه چیز از جنس خاک بود... بوی باران می داد.

این روزها تا باران می بارد

ثبت لذت از خود لذت مهم تر شده.

حس هایم را نگه داشته ام برای شور دادن به زندگی و هیجانات... اما با نگاهی عاقلانه از بالا فقط به عبور آن ها نگاه می کنم.

پ.ن

وقتی سبک می شوم، رغبت نوشتن کم می شود. اما می دانم از گذر آشفتگی هایی عبور کرده ام، که به تمام زندگی ام 

می ارزد.