دوست داشتنت را دوست می دارم.

خیلی زمان می گذرد که مدام مشغول تماشای عشق های دیگران هستم.

لحظه هایی را که زیر باران راه می روند و عاشقانه بوسه ای را رد و بدل می کنند و من چون همیشه سر به زیر می اندازم که مبادا بوی تعفنش به من بخورد.

و شاید دو دختری در کوچه ای آشنا ادعای عشق می کنند و آن لحظه تمام غذاهایی را که هفته پیش خورده ام، بالا می آورم!

یاد حرف های تو می افتم سهراب!

خانه دوست کجاست؟

***

دوست داشتن یعنی تمام عمرش را جلوی اجاق گاز خرج گرم کردن غذا می کند.

دوست داشتن یعنی همان لحظه ای که مرد با وسوسه ای عمیق، دکمه های پیراهن زن را باز می کند و می پوشد بر او پاهای ظریفی که با ویلچر یار دیرینه شده اند.

دوست داشتن یعنی زن خیاطی که لباس عروس می دوزد و کار که به انتها رسید، آن را به تن دخترش می کند، اما هرچه تلاش می کند که لباس به تن دختر لمس و معلول و روان پاکش بیاید، نمی آید! دوست داشتن یعنی همان لحظه ای که بی هیچ ترسی از مشتری، تمام لباس را ریز ریز می کند!

دوست داشتن یعنی مردی در آن سوی خط ها یادش می رود بگوید دوستت دارم، اما یادآوری می کند که هوا سرد شده است!

دوست داشتن یعنی زنی که تا می بیند مرد کمربندش را باز می کند شوق لذت در چشمانش برق می اندازد، تا شاید مرد به خود آید که کمربند برای زدن نیست! مقدمه ای ست برای معاشقه ای در شب های بلند زمستان! آری دوست داشتن همان کمربند است!

دوست داشتن یعنی همان سیلی ای که زن می خورد و بلافاصله در آغوش مرد برای خود جای باز می کند، چون هیچ پناهی ندارد!

دوست داشتن یعنی...

دوست داشتن یعنی غربتی که با یک شیرینی برای دختری که سالها منتظر ازدواج است تمام می شود!

دوست داشتن یعنی مادرم که هنوز با عروسک هایم به یاد کودکی ام بازی می کند و به من شیرین می فهماند که کودکی ام بهتر از الآنم بود.

دوست داشتن یعنی مردی که دستش را برای زن نابینایش می لرزاند تا زن نفهمد که گونه ی مرد خیس شده است!

دوست داشتن یعنی تنها یک نسیم صورت زن را نوازش می کند، و آن نفس های مرد است نه باد خیابان!

دوست داشتن یعنی زن دست های کارکرده اش را قایم می کند تا مرد دلزده نشود!

دوست داشتن یعنی...

تمام این دوست داشتن ها را دوست دارم! هرچند که خود تجربه نکرده ام و این تمام داشته های امروز من است.