دستان ظریفش را به چادرش می کشد و رو گرفتنش را تازه می کند. در میان دختران شهر که دم به دم آرایش تازه می کنند!
آرام و آرام، خرامان و خرامان، با هم ظرافت زنانه اش راه می رود. چه متانتی! چه وقاری! جذبش می شوم.
جذبه دارد اما جذبه اش از جنس لات و لوت های سر چهارراه نیست! جذبه اش از جنس…
از جنس…
نمی دانم!
صورت سفید و چهره ی زیبایش ستودنی ست. دلبری می کند با نگاهش که به زمین است و فارغ از زن و مرد خیابان.
***
نمی دانم جنس این دخترکان چیست؟ اما هرچه هست ریشه در ۱۴۰۰سال پیش دارد. یاد کسی می افتم که لطافت در کمال صلابت و صلابت در کمال ظرافت است!
همسر امیر(ع) نیز جمع اضداد است.