زندگیای پر دردی داریم ولی از وقتی دچار فضای مجازی شدیم نقاب زدن رو خوب بلدیم.
از وقتی از فضای مجازی فاصله گرفتم، مخاطب زندگیو حذف کردم. یه جورایی گوشیم دیگه همراهم نبود،خودم شده بود. ناراحت میشدم، گوشیمو باز می کردم. شاد و پرانرژی بودم، گوشیمو باز می کردم...
زندگیم شده بود رسانه ای روایتگر که برای یه مخاطب مفروضی/ذهنی، قصه های منو می نویسه. خیلیا هم خوششون میومد.
ولی بار سنگین و عوضی ای که رو دوشم اومد این بودکه اگه اطرافم ناراحت بودن، منم سعی می کردم ناراحت باشم و اگه اطرافم شاد بودن، من سعی می کردم شاد باشم...
و این یعنی یه وانمود.
چند وقت پیش پیج یکی از دوستامو دیدم و خیلی خوشحال بود که اثری روی یکی گذاشته. خودشو تحسین می کرد و ذوق زده بود.
و من درجا خورد تو ذوقم...
اون ادم بیشتر به خاطر تاثیری که گذاشته بود احساس رضایت می کرد، نه اتفاقی که برای اون ادم افتاده بود. در صورتی که وانمود می کرد از رشد اون ادم خوشحاله. بیاید یه امتحانی رو در مورد خلوص انحام بدیم.
اگه یه اتفاق خوبی رو برای کسی رقم زدیم و خوشحال و راضی بودیم، درحا همون جا تصور کنیم که کسیکه همیشه باهاش رقابت داریم این اتفاق خوب رو ایجاد کرده.
رقیب یعنی اینکه اکثر مواقع حسادت و رقابت داریم باهاش.
ایا در این شرایط هم حالمون خوبه و راضی هستیم؟
اگه جواب مثبته، خب تبریک میگم. شما اولین باره که با صداقت خودتو بررسی کردی.
این امتحان از خودم باعث شد خیلی از چیزای مجازی رو بذارم کنار. چون همیشه در حال پرزنت خودم بودم. در صورتی که به جای همه اون زمانها، می تونستم برم دنبال بهتر شدنم!
خیلی غم های خاصی رو این روزها تجربه می کنم. غم های عمیق و تواما شادی های عمیق
اما حالم با همون غم عمیق هم خوبه!
چون دیگه کمتر به خودم دروغ می گم. خنده داره ولی وقتی می خوام خودمو توجیه کنم سرعت پذدازش ذهنیم زیاد میشه و تند تند جلو خودم دلیل میارم.
ولی واقعیتش اینه که اگه یه جا یه ناراحتی ای پیش بیاد، انگار یکی یه دکمه ای رو روی سطح روحم زده که اون در کسری از ثانیه مدارش فعال میشه و به عمق جایی که من ازون حادثه خاطره دارم میره و لامپ اون لحظه رو روشن می کنه.
من این مسیر رو می فهمم. قبلنا نمی فهمیدم. الان می فهمم و این نتیجه صداقت با خودمه...
پ.ن
هرچقدر صداقت رو تو خودمون فعالتر کنیم، احساساتتمون صادق میشن و این یعنی بی حاشیه زندگی کردن.
شب شهادت امام صادق، ازشون علم بخواید/می خوام.
ممنون