پروژه غربالگری

بالاخره یاد گرفتم از حس جنسی ‌م آزادانه با یه پسر حرف بزنم. خیلی واضح و خارج از عرف، درباره خودم، قوانین ارتباطم حرف بزنم و کاملا رها در مورد رابطه شرعی حرف بزنیم.

و خب این یک دست اورد مهمیه برام.

هربار که نیازهام بالا می رفت و من ناراحت بودم که هیچ کی رو ندارم و به اصطلاح خودم باید با حیا می بودم و عاقلانه انتخاب می  کردم که تنها باشم ولی از قراردادهای عرفی عبور نکنم، احساس غرور می کردم. و قرآن رو باز می کردم و همیشه ایاتی میومد من باب ابراهیم... رها کردن اسلوب پدران و اجداد...

و نمی فهمیدم چی می گه. حتی واضح گفت چرا چیزی که حلاله رو حرامش می کنی؟ 

و من در خودم تنهاتر می شدم.

پ.ن

یکی از اصول عزت نفس بیان احساسات جنسیه.

پ.ن2

وضعیت روشنفکری تو جامعه ما این طوریه که روشنفکرنماها با سنتهای قشر سنتی مخالفن و یا اونارو محکوم می کنن یا مسخره  و یا باهاشون دعوا می کنن که چرا مدرن نمیشی، امل؟!؟!

پ.ن3

علی متعصب بود؟

علی روشنفکرترین بود...

و اینک وحشت دنیای بدون علی. خیلی وحشت و استرس می گیرم که می خوام شبیه تو رفتار کنم ولی وقتی همین محبینت ادبیاتمو می شنون ، تعجب می کنن. من فقط می خواستم شبیه تو بشم. ولی غم بدی مارو میگیره. این که تو چی بودی و اون چیزی که مردم از تو می دونن چیه. وقتی می گم مردم منظور، قشر فرهیخته روشنفکره. قشری که قاعدتا باید بهتر عمل می کرد. ولی خب... 

پ.ن4

در روزگار امام سجاد هستیم. ازادانه نمیشه حسین بود. باید شعر و دعا گفت...

پ.ن 5

علی جان

دیروز ارایش کردم. اتفاق جالبی بود. و خب خودت می دونی بقیه شو...

پ.ن5

علی جان

من ادم خوبی هستم. گند زیاد می زنم. ولی ادم خوبی هستم. غربالم کن...